RE.160/9. Kıyametin ilk alâmetleri: Deccal, İsâ AS'ın inmesi, Aden toprağından bir ateşin çıkıp halkı mahşere (Şam'a) sürmesi, öyle ki onlar kaylule (öğle uykusu) yaptığı zaman o ateş bekler. (Onlar yürüyünce o da yürür) Ve bir de Duhan, Dabbe ve Ye'cüc ve Me'cüc'ün zuhurudur. 

Denildi ki: Yâ Rasûlallah, Ye'cüc ve Me'cüc nedir?

Buyurdu ki: Ye'cüc ve Me'cüc bir takım ümmetlerdir ki, her biri dört yüz binliktir. Onlardan her bir kişi etrafında, kendi sulbünden gelme bin tane göz görmedikçe ölmez. Bunlar Adem evlâdıdır. Ve dünyanın harab olmasına çalışırlar. Geldiklerinde Fırat ve Dicle'den içerler. Taberiye gölünü kuruturlar.

Beytül-Makdis'e vardıklarında ise şöyle derler: 'Dünya halkını tamamen öldürdük. Şimdi de göktekilerini öldürelim!' Ve oklarını göğe doğru atarlar da o oklar kana bulaşmış olarak geri dönerler.

Bunun üzerine: Semadakileri de öldürdük.' derler.

O sırada İsâ AS ve Müslümanlar Turi-Sina dağında bulunurlar.

Allah, İsâ AS'a şöyle vahy eder: Kullarımı Tur Dağı ve Eyle etrafında muhafaza et!'

Sonra İsâ AS ellerini semaya kaldırıp dua eder. Mü'minler de âmin derler.

Bunun üzerine Allah, Ye'cüc ve Me'cüc'ün üzerine "hegaf" denen ve insanların burnundan giren kurtcukları gönderir. Bu kurtcuklar onları Şam'dan Şark'a kadar sarar. Böylece Ye'cüc ile Me'cüc'ün hepsi ölürler. Öyle ki, onların cifelerinden arz kokar. O zaman Allah, göğe emreder, ve gökten kırbadan boşanırcasına yağmur yağar, onların cife ve kokularından arzı yıkar.

İşte ondan sonra güneşin garbden doğma vakti gelir.

Hz. Huzeyfetül-Yemânî RA

 

SU. Hakim, Müstedrek’inde, İbni Mes’ud’dan, O da Peygamber (s.a.v.)’den rivayet etti. Buyurdu:

... bu durum Ye’cüc ve Me’cüc seddinin açılmasına kadar devam eder.

 

Daha sonra Ye’cüc ve Me’cüc dalgalar halinde gelerek etrafı fesada boğarlar.

Ve nihayet Allah, onların kulaklarına giren bir kurtçuğu musallat eder ve onlar topdan ölü olarak sabahlarlar.

Ancak leşleri çok fena kokar ve insanlar ondan çok muzdarip olurlar ve Allah’dan yardım isterler.

Bunun üzerine Allah bir rüzgar gönderir ve sıkıntılarını kaldırır ve onların leşleri de denize atılır.

İnsanlar da güneş batıdan doğuncaya kadar az bir zaman kalırlar.

 

ÖÖT. ...Sonra Meryem oğlu İsa, Allah’ın (c.c) kendilerini Deccal’in şerrinden bir topluluğa gelir; yüzlerini sıvazlar ve onlara, Cennetteki derecelerinden bahseder.

O bu haldeyken, Allah (c.c) kendisine; “Kimsenin kendileriyle savaşmaya güç yetiremeyeceği bazı kullarımızı ortaya çıkardım. Onları Tur dağına götür” diye vahy eder.

Bundan sonra da Allah (c.c) Yecüc ve Mecüc’ü meydana çıkarır. Onlar her tepeden akın akın inip gelirler. İlk baştakileri Teberiye gölüne uğrar, oradaki suyu içerler. Sondakileri oraya gelir ve “bir zamanlar burada su vardı” derler.

Allah’ın peygamberi İsa ve ashabı gelir. Öyle ki o gün onlara ait bir öküz kellesi sizlerden biri için yüz dinardan daha hayırlı olacaktır. Allah’ın peygamberi İsa (as) ve ashabı Allah’a rağbet ederler (yönelirler)....

Müslim, Tirmizi, İbni Mace, Ahmed bin Hanbel

 

ÖÖT. ...Hz. İsa (as) ve ashabı bu olay üzerine aziz ve celil olan Allah’a (c.c) yönelirler. Allah (c.c) da Ye’cuc ve Me’cuc’un boyunlarına kurtçukları musallat eder. Hepsi bir tek kimse ölmüş gibi hep birlikte ölürler.

Hz.İsa (as) ve ashabı yine aziz ve celil olan Allah’a (c.c) yönelirler.

Bunun üzerine Allah da Ye’cüc ve Me’cüc üzerine buhti develerinin boyunları kadar kuşları salar. Bu kuşlar, onları alıp Allah’ın (c.c) dilediği yere atarlar.

Ahmed bin Hanbel

 

ÖÖT. Allah (c.c) bir yağmur gönderir. O yağmurdan ne bir ev, ne de bir çadır gizli kalır. 40 gün süren yağıştan sonra yeryüzü ayna gibi olur. Toprağa “ürünü ve bereketini geri getir” denir...

Ahmed bin Hanbel

 

RE.109/8. İnsanlar Ye'cüc Me'cüc çıktıktan sonra hacca da giderler, umre de yaparlar, hurma da yetiştirirler.

Hz. Ebû Said RA